Mangrove

Opnieuw zijn we het stedelijke Singapore ontvlucht richting alweer een nieuw natuurgebied: het Sungei Buloh Wetland Reserve. In het noorden van het eiland ligt dit moerasgebied, op de grens van de Buloh Besar rivier en de Johor zeestraat, van zoet en zout water.

In dit wetland vind je de typische mangrove-begroeiing. De wandelpaden doorheen het gebied lopen over houten staketsels en aarden wallen.

In Jurong Lake, vlakbij ons appartement zitten ook veel varanen, maar in Sungei Buloh vind je echt grote exemplaren, tot 2 meter lang!

Op een plaats waar ook zoutwaterkrokodillen zitten, kan dat wel eens voor verwarring zorgen. Wij hebben helaas (of gelukkig?) geen krokodillen gezien.

Dan ziet de giant mudskipper er vriendelijker uit. Een vis met een kikkergezicht die op land kan lopen dankzij zijn op poten lijkende vinnen, en via zijn huid kan ademen.

De krabben hebben er de eigenaardige gewoonte om in de bomen te kruipen.

Het kan zeker niet zijn omdat ze het water te koud vinden, want het was er weer broeierig warm.

Aan de overzijde van de Johor Strait ligt Maleisië.

De bomen lijken wel deel uit te maken van een decor voor een Alien-film.

Hoewel we vooral op onze hoede waren voor krokodillen, liep er op een onbewaakt moment weer een roedel wilde honden voorbij, net zoals we meegemaakt hadden in Bukit Brown.

Onze vrienden de java-aapjes konden natuurlijk ook weer niet ontbreken.

Maar eigenlijk is het gebied vooral gekend voor zijn watervogels. Er zijn dan ook her en der speciale vogelwaarnemingshutten gebouwd.

Herken de geoefende blik van de ware ornitholoog.

Deze hagedis bleef mooi poseren voor de foto.

Het wemelt er van de kleinere diertjes.

Verdwaald in Little India

Na tweeënhalve maand is het gebeurd: we zijn helemaal verkeerd gelopen, en op een onvoorziene plek beland. Gelukkig zijn we niet in de jungle verdwaald, maar in de stad. En de plaats waar we terechtkwamen was ook nog zo slecht niet: Little India. Alleen dachten we eigenlijk op weg te zijn naar Arab Quarter. Maar ja, het metrostation Bugis ligt halverwege beider wijken, en als je dan in de verkeerde richting begint te lopen... .

Dit is dus niet de weg naar Arab Quarter.

Bij ons vorige bezoek aan Little India regende het, ditmaal was het zonnig en bloedheet. Het is dan ook niet te verwonderen dat deze vrolijke tafeltjes en stoeltjes allemaal leeg zijn. Wij zijn zelf ook binnen in een restaurant gaan eten, waar de airco op volle kracht stond.

En onze tocht eindigde bij metrostation Little India. (wedstrijd: tel de beveiligingscamera's).

De pagode beklommen!

Goede Vrijdag is een officiële verlofdag in Singapore. Het is trouwens mooi om te zien hoe de lijst van public holidays de samenstelling van de bevolking weerspiegelt.

Sandrine trok voormiddag naar Fort Canning, een groot park op een heuvel in het centrum van de stad voor een sketching walk.

Kamiel, Maano en Ezra waren niet zo vroeg uit de veren, en besloten tegen de middag om de grote pagode in de Chinese Garden te beklimmen.

Chinese Garden ligt één metrohalte verwijderd van ons appartement.

In het metrostation kochten we lekkere koeken. Beneden in de pagode konden we even gaan zitten om ze op te eten.

De binnenzijde van de pagode bestaat uit één grote wenteltrap.

Op elke verdieping kan je naar buiten om op het balkon te wandelen.

Van boven op de pagode heb je in alle richtingen een mooi uitzicht, zelfs op een grijze dag.

Best vermoeiend, zo een hoge toren beklimmen in de vochtige hitte van een regenachtige dag.

Op onze terugweg zagen we een mooie, grote hagedis.

Wist je trouwens al dat wij op de twaalfde verdieping wonen? Dat is nog een stukje hoger dan de top van de pagode. Meestal springen we vanuit ons raam rechtstreeks in het zwembad :-) 

Shopping malls

We schreven het al eerder: Singapore is een dichtbevolkt land. Er wonen 5,5 miljoen mensen op een eiland dat twintig keer kleiner is dan Vlaanderen. De concentratie aan winkels en shopping malls is dan ook navenant. De Singapore Shopping Malls Directory  bevat 72 shopping malls, en dat zijn dan enkel nog maar de grote, moderne shoppingcentra. Daarnaast zijn er een nog groter aantal kleinere en wat minder luxueuze winkelcentra.

Op Orchard Road, Singapore's bekendste winkelmekka, lijken er elk jaar wel enkele malls bij te komen.

Raffles City is een bekende mall in downtown Singapore.

Bugis Junction is een andere bekende mall, tussen het Colonial District, Little India en het Arabische stadsdeel Kampong Glam.

Maar er zijn malls over het hele eiland te vinden. Wij wonen op twee metrohaltes van Jurong East. Vanuit het metrostation loop je rechtstreeks binnen in Jurong East Mall (JEM) en Westgate. Vlakbij liggen ook nog de splinternieuwe JCube en IMM malls.

In die malls vind je natuurlijk winkels, zoals de Legoshop in JEM waar Kamiel en Maano altijd even willen binnenlopen. Maar in de mall zijn ook dienstverleners zoals uitzendkantoren, schoonheidssalons, banken en telecomoperatoren gevestigd. Ook de grotere supermarkten zitten vaak in malls.

En Singapore zou Singapore niet zijn als er ook niet altijd een ruime keuze aan eetgelegenheden te vinden zou zijn, gaande van fine dining restaurants waarbij je tafel in een privé kamertje staat opgesteld...

... tot meer casual restaurants en zelfs food courts, de shopping mall versie van de hawker centres. Maano doet zich hier tegoed aan de beroemde carrot cake, een gerecht op basis van daikon, en crispy fish skin, een gerecht op basis van, eh, vissenhuid.

Een mall bevat vaak nog heel wat andere activiteiten, zoals een ijspiste (hier in JCube) of een bioscoop.

Het aanbod en de omvang van de malls is indrukwekkend. Shopping aficionados denken er wellicht anders over, maar wij vinden het er vaak erg druk en lawaaierig.

O ja, en als het regent verschijnen plots overal rekjes met plastic zakjes om je natte paraplu in te stoppen. De winkel op de foto is Takashimaya, een van grootste department stores van Singapore.

Bukit Brown

Na toeristische toppers als de Night Safari en Legoland trokken we ditmaal naar een veel minder bekende bestemming. 

 Bukit Brown is een oud Chinees kerkhof waar de begravingen in 1973 gestopt zijn, en sindsdien heeft de natuur er min of meer vrij spel.

Het kerkhof is ondertussen dicht begroeid, en de graven liggen verspreid over het heuvelachtige domein.

Gelukkig staat er regelmatig een bordje dat aangeeft waar je bent, want anders zou je makkelijk je weg kwijt geraken.

Er komen doorgaans weinig mensen naar het kerkhof, behalve in april. Want dan is het Qingming, zeg maar het Chinese Allerheiligen. Heel wat Singaporezen hebben nog familieleden die begraven liggen op het kerkhof. Verschillende graven waren vrijgemaakt van overwoekerende begroeiing, en bezaaid met kleurrijke joss papers.

Andere graven waren versierd met offergaven en wierookstokjes.

En onze vrienden de Java-aapjes waren natuurlijk ook weer van de partij.

En nog een hele bende andere lieve diertjes... . Het was helemaal schrikken toen we ineens een roedel grote, verwilderde honden enkele meters voor ons het pad zagen oversteken.

Minder leuk nieuws is dat dit fascinerende gebied dreigt de verdwijnen. Een gedeelte van het kerkhof is al opgeruimd, en in een ander deel zijn de graven gemerkt met een nummer, zodat eventuele familieleden zich kenbaar kunnen maken.

En met zo'n nummer kan je je registreren voor de ontgraving. 

De huidige ontruiming moet plaats maken voor de aanleg van een nieuwe snelweg. Maar in een latere fase zal wellicht het hele kerkhof moeten verdwijnen om nieuwe woningen te kunnen bouwen. Er is zelfs al een metrostation klaar, dat in de toekomst die nieuwe wijken zal bedienen.

Wacht dus niet te lang om dit uitzonderlijk mooie kerkhof te bezoeken!