Jungle fever

Het werd hoog tijd om nog eens het oerwoud in te duiken. Daarom vertrokken we met een rugzak vol lekkers van de bakker en onze drinkbussen gevuld richting MacRitchie Reservoir Park. Na een korte busrit kwamen we aan het vertrekpunt van het wandelpad.

De twee aapjes die we in de verte zagen kwamen razendsnel dichterbij van zodra we onze koeken van bij de bakker bovenhaalden. Er zat niets anders op dan eventjes terug richting bushalte te lopen om de koeken veilig op te kunnen eten.

Maar het woud lokte, en we begonnen aan onze stevige voettocht: 9 km in de tropische hitte.

In het woud zagen we een ander soort varaan, die op het droge leeft.

Onze twee geroutineerde woudlopers raadpleegden de kaart.

Aan het ranger station, midden in de jungle, kwam een eekhoorntje even kijken wat we allemaal van plan waren. Gelukkig konden we daar ook onze drinkbussen vullen, want we zaten al door onze watervoorraad heen.

Het hoogtepunt van onze trip was de treetop walk, een 250 meter lange hangbrug.

Van op de brug hadden we een geweldig zicht over het gebied.

De lus in de wandelroute, die over de hangbrug loopt, is strikt eenrichtingsverkeer.

Bij zo'n hitte moet je af en toe rusten en voldoende water blijven drinken.

Regelmatig hoorden we gekraak in de bosjes.

En jawel, vaak was een aapje de bron van het gekraak.

Als je goed kijkt zie je dat dit een moederaap is met haar kleintje.

We geven toe dat we wel even schrokken toen de apen plots van overal leken te komen.

Maar veilig en wel konden we onze tocht verderzetten doorheen dit prachtige gebied.

Amfibie

Ditmaal hebben we als echte toeristen een tochtje met een voormalig militair amfibievoertuig gemaakt.

Het was nog even zoeken in het enorme Suntec winkelcentrum naar de loketten van DuckTours, en we waren maar net op tijd om plaats te nemen op onze gereserveerde zitplaatsen. 

Het voertuig rijdt eerst een stukje door de stad, en duikt dan het Marina Reservoir in.

De tocht geeft je een schitterend uitzicht op het Central Business District en de nieuwe stadsontwikkeling aan Marina Bay. Maar de motor van het voertuig maakte een hels kabaal, en de gids babbelde daar honderduit doorheen in zijn microfoon, dus een rustig tochtje werd het niet.

Zoals je ziet was de lucht nog steeds erg grijs, maar het was een droge dag. Dat mocht ook wel, na de soms overvloedige regen van de afgelopen dagen. Het is trouwens opvallend hoe fris groen de vergeelde bermen en grasvelden in enkele dagen tijd terug geworden zijn.

Regen

Zoals we al eerder vertelden, heeft het sinds onze aankomst in Singapore anderhalve maand geleden nauwelijks geregend. Maar nu is de situatie plots omgeslagen. Zondag waren we van plan een stevige voettocht te maken in het MacRitchie Reservoir Park, maar toen we 's ochtends de hemel zagen betrekken, hebben we toch even de plaatselijke buienradar bekeken, en dat zag er niet goed uit. Nog steeds overtuigd dat het wel zou meevallen, vertrokken we dan maar met de metro richting Labrador Park, dichter bij de bewoonde wereld dan MacRitchie.

De oversteek naar ons metrostation ziet er al meteen wat grijzer uit.

Om niet met honger aan onze wandeling te beginnen zijn we onderweg even in een sushi-restaurantje binnengesprongen. In de metrogangen, dus zonder te weten hoe het zat met het weer.

Maano had er precies wel zin in.

Toen we aan Labrador Park terug bovengronds kwamen, bleek het te stortregenen. Nog steeds in de hoop dat onze wandeling zou kunnen doorgaan besloten we even te schuilen.

Helaas, toen onze boekjes uitgelezen waren regende het nog steeds, en zat er niets anders op dan de favoriete tijdsbesteding van de Singaporezen te beproeven: een uitstapje naar de shopping mall!

Ook vandaag heeft het veel geregend, en het weerbericht voor de komende dagen belooft niet veel verandering.

Op stap met de kabelbaan

Een praktisch voordeel van onze verblijfsvergunning is dat we ook in aanmerking komen voor kortingen die normaalgezien voor de Singaporezen voorbehouden zijn. Zo kregen we al eerder vermindering op de toegangstickets voor de zoo, en enkele dagen geleden lazen we een advertentie in de krant dat we als klant van onze Singaporese bank recht hebben op 40% korting voor de Singapore Cable Car. Een mooie aanleiding om de high-tech kabelbaan eens uit te proberen!

De kabelbaan heeft drie stations. Wij stapten op in Harbour Front, in het midden van de kabelbaan. Het station ligt op de 15de verdieping van een kantoorgebouw, waar de kabelbaan dwars doorheen gaat.

Bij ons vertrek was de lucht betrokken. Het regende zelfs lichtjes toen we in de cabine zaten.

Eerste halte: Mount Faber, de top van een beboste heuvel dicht bij de kust.Hier staan enkele afgedankte cabinemodellen opgesteld. In de oude cabines stonden de bankjes met de rug tegen elkaar.

Achteraf lazen we dat het kabelbaanstation op Mount Faber de "mooiste toiletten ter wereld"-prijs gewonnen heeft, maar helaas hebben we die wc's niet bezocht.

En dan ging het terug, richting Sentosa, het preteiland voor de kunst van Singapore, waar we al in een eerder blogbericht over rapporteerden.

Hier bevindt zich ook een klein kabelbaanmuseum, waar naast een cabine uit legoblokjes ook deze Angry Birds versie te vinden is.

Eens op Sentosa was de zon er terug.

Helemaal naar het strand wandelen? Te voet? Vergeet het maar, wij nemen liever "The Luge".

"The Luge" is een razendsnelle kruising tussen een go-cart en een bobslee.

Eens aan het strand was de zon er helemaal terug. En dit bord herinnerde ons er aan dat Sint-Patrickday er aan komt.

"Even nadenken, wat zou ik drinken?"

 Niet slecht, die strandbars op Siloso beach.

En na een laatste ritje met kabelbaan namen we in Harbour Front de metro terug naar huis.

In het nieuws

Elke morgen ligt er een gratis krantje aan onze deur, waardoor we makkelijk kunnen volgen wat er reilt en zeilt in Singapore.

En waar schrijven ze zoal over?
- Singapore werd enkele maanden geleden opgeschrikt door rellen in Little India. Het was de eerste keer sinds decennia dat er nog eens een opstootje was in Singapore. De processen zijn nu volop bezig, en leiden tot stevige straffen. Ook wordt er politiek gedebatteerd over de nood aan extra wetgeving om dit in de toekomst te voorkomen.
- Singapore is zeer dichtbevolkt. Er wonen 5,5 miljoen mensen, dat is een beetje vergelijkbaar met Vlaanderen. Maar dan wel op een eiland dat twintig keer kleiner is. Omwille van de bevolkingsgroei is er nood aan bijkomende ruimte voor bewoning en voorzieningen, en dit ondanks het feit dat 90% van de bevolking in hoogbouw appartementen woont. Er is nu net beslist dat enkele golfterreinen zullen moeten sluiten, of grond moeten afstaan.
- Er is al weken een diplomatieke rel met Indonesië, dat twee nieuwe oorlogschepen wil vernoemen naar twee van hun oorlogshelden, die door Singapore dan weer als terroristen worden beschouwd.
- Verder staan discussies over betaalbaarheid van de zorg ook hoog op de agenda. De 65 plussers worden hier trouwens 'pioneers' genoemd, omdat het de generatie is die de onafhankelijkheidsverklaring van Singapore heeft meegemaakt.

In 2015 bestaat Singapore 50 jaar. Dan zullen we nog eens moeten terugkomen om het mee te vieren!

Haw Par Villa

Het voormalige 'Tiger Balm Gardens', opgericht in 1937 door de bedenkers van de gekende Tijgerbalsem, bevat meer dan 1000 standbeelden en 150 enorme diorama's die scenes uit de Chinese mythologie en folklore uitbeelden. Het bizarre themapark heet nu 'Haw Par Villa'. Denk aan een soort 'Efteling from Hell':  surrealistisch en geweldig leuk!

 Kamiel voor de ingangspoort, nog nietsvermoedend over wat we binnen zullen aantreffen.

Aanvankelijk is het nog lachen geblazen. Ondanks de bordjes dat je de beelden niet mag aanraken en er niet mag opklimmen, doen de bezoekers niets anders. Sandrine grijpt haar kans om even bij boeddha op de schoot te zitten.

Deze olijke tijgertjes prijzen de fameuze tijgerbalsem aan.

Dan komen we aan de hellepoort. Hier zullen we zien wat je te wachten staat als je naar de hel moet.

Geen zin? Had je maar wat braver moeten zijn!

Kamiel en Maano kijken vol afschuw toe wat er met je gebeurt als je te veel babbelt in de klas.

Voorgekropen in de rij? Dat kost je je kop en armen.

Spieken tijdens de toets? Hier met dat hart!

Huiswerk vergeten? Dan rollen we je van een berg vol geslepen zwaarden.

Ja, het is geen lachertje om naar de hel te moeten. Maar er is ook goed nieuws: eens je straf uitgezeten, krijg je een kopje magische thee om alles te vergeten, en vertrek je via reïncarnatie naar je nieuwe leven.

 Na onze helletocht trekken we verder op verkenning in deze vreemde wereld.

Ook Ezra waagt zich even tussen de beelden.

Kamiel en Maano maken ondertussen contact met hun soortgenoten.

Van al onze belevenissen in dit fantastische park begint onze maag te knorren.

 

 De uitstap eindigt met een lekkere pizza!