Thuisonderwijs

Het is de vierde week dat onze kinderen thuisonderwijs krijgen, en het gaat goed!
Het zijn kinderen, als ze de keuze hadden, zouden ze helemaal geen onderwijs willen. Toch zie ik dat ze bijleren en dat ze genieten van de “les”.

Onze klas is natuurlijk geen echte klas en de les is ook niet echt les. Ik sta niet voor een schoolbord, schrik niet op van de bel en geef zelfs geen huiswerk. En er zijn maar twee kinderen, die strikt genomen niet eens in dezelfde klas zitten.
De schoolboeken die we meekregen vormen een rode draad en zijn zeker een grote hulp. Maar alleen leerboeken volgen zou moordend saai zijn, want ook in een klas met twee leerlingen is er een bepaalde dynamiek nodig.
In principe kan iedereen thuisonderwijs geven, voor mij is mijn ervaring in het onderwijs wel een hulp. Het helpt om de leerstof aan te vullen met spelletjes, knutselactiviteiten (gelinkt aan een vak, bijvoorbeeld: taal) en werkblaadjes.
Elke dag beginnen we met wiskunde, doen we Nederlands, leren we typen, Engels en Frans. Tussendoor lezen we ook, en lees ik voor. Dat lijkt veel op drie uur tijd, maar met twee kinderen gaat alles gewoon veel rapper. Een schooldag is kort, maar best intensief.

Het is heel fijn om een tijdje les te geven aan je eigen kinderen. Zeker in het buitenland, want de lessen brengen ons heel dicht bij elkaar maar de omgeving biedt voor iedereen ook genoeg eigen ruimte.


(door Sandrine )