We vonden een winkeltje in onze buurt met allerlei Chinese
versieringen en wierook, en wilden daar enkele dingetjes kopen om ons
appartement wat op te fleuren. De vriendelijke verkoper bleek echter een soort
van religieuze adviseur, die afhankelijk van specifieke kwaaltjes of problemen
allerlei spulletjes had om de welwillendheid van de goden te beïnvloeden.
Vermits er niet meteen iets mis is met ons appartement adviseerde hij om zo
weinig mogelijk aan te brengen. Met enige moeite hebben we dan toch drie – zorgvuldig
gewikt en gewogen – stickers (!) kunnen kopen, die we in een bepaalde richting
en volgorde op de deur van ons appartement zouden moeten bevestigen. En
niet meteen ’s avonds na de aankoop, maar overdag. De boodschap was duidelijk:
je staat op, kleedt je aan, ontbijt, en dan is de gepaste tijd gekomen om de
stickers te plakken. We kochten er ook nog twee hangertjes die geluk brengen
(daar heb je nooit teveel van, dachten we zo - en de verkoper was het gelukkig met ons eens).
Vrijdagmiddag was het Chinese nieuwjaarslunch
voor alle werknemers van de School of Public Health. Na allerhande rituelen met
het eten, kwam de decaan bij iedereen afzonderlijk langs om twee mandarijnen en
een envelopje af te geven. Ik vroeg aan mijn Singaporese collega wat er in zou
kunnen zitten. It’s money, zei hij, en inderdaad, er zat 20 Singdollar in.
’s Avonds op de metro kregen we dan weer van een vriendelijke mevrouw een boekje over Buddha cadeau, met de hoopgevende ondertitel: Anyone can go to heaven: just be good! En een kalender van een werkgroep voor interreligieuze dialoog.
’s Avonds op de metro kregen we dan weer van een vriendelijke mevrouw een boekje over Buddha cadeau, met de hoopgevende ondertitel: Anyone can go to heaven: just be good! En een kalender van een werkgroep voor interreligieuze dialoog.
Ondertussen heeft de hele collectie een mooi plaatsje gekregen
op ons rek!
Ezra
Ezra
Het envelopje met 20 S$ |
De buit tot hiertoe |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten